تربیت علمی به همراه تهذیب نفس از ویژگیهای منحصر به فرد آیت الله شیخ میرزا محمد علی معزی دزفولی است. آیت الله معزی عبد خدای متعال بود و مراقبت در قرائت قرآن کریم، در طول شبانه روز به همراه تدبر در قران ،مداوت دربرپایی نماز ،از جمله ویژگیهای قابل توجه و تامل برانگیز ایشان بود.
آیت الله معزی دزفولی تجسم دین بود که دین در جان وی عینیت یافته بود. این عالم بزرگ استاد سخت کوشی بود که در کنار کار علمی دائم الذکر هم بود و این ویژگی ها به همراه تالیف کتب با مبانی فقهی و تفسیر کتاب خدا قابل توجه است.
این عالم ربانی عمر مبارک خود را در طریق بسط معارف والای اسلام، بی دریغ و بیوقفه با عزمی استوار و روحیهای خستگی ناپذیر مجاهدت کرد.
او از گوهر گرانبهای عشق و عرفان بهره مند بود و فضلای فراوانی ازحوزه هاو شهرهای مختلف از چشمه سار زلال دانش او سیراب می شدند و طنین وعظهای شورآفرین او و نصایحاش هم اکنون نیز در فضای پرفیض حوزه های علمیه پراکنده است .
ایشان عمر بابرکت خویش را صرف تألیف کتاب وتحقیقات نمودند. اولین تالیف آن مرحوم، کتابی است در احکام« بقاء بر تقلید میت» و تالیفات گرانسنگ ایشان همچون . رساله ای در مقدمات نماز. تجدید الدوارس و تحدید المدارس رساله ای در افعال نماز. رساله مستقلی در احکام خلل و سهو. حواشی بر کفایه ملا محمد کاظم خراسانی در اصول. حواشی متفرقه، بر منظومه ی مرحوم حاج ملا هادی سبزواری در حکمت. مجلدات طهارت، رساله هایی در منجرات مریض، احکام رضاع، میراث زوجه، خیارالزوجه بجنون الزوج، ولایت بربکر در نکاح و احکام طلاق، تفسیر بخش مهمی از آیات متشابهات قرآن مجید. رساله ای در مناسک حج، رساله ی عملیه او به فارسی، مشتمل بر عبادات .مجموعه ای مشتمل، بر پاسخ های مسائل متفرقه در فقه و تفسیر و غیره.
رساله مختصری در مسائل فقهی و طرز استدلالی، موسوم به « مفتاح التحقیق». شرح مفصل بسیار ادیبانه ای بر کتاب «مرزبان نامه» سعدالدین و راوینی. کتاب مختصر و مفیدی در معنی واژه های دشوار کتاب «فرج بعد الشده».
مقاله مفصلی در هفت صفحه به مناسبت هزاره ی شیخ ابو جعفر طوسی در تاریخ تحول فقه شیعه و ادواری که برآن گذشته، و بویژه در مورد تألیف و فتوای شیخ طوسی(ره). کواکبی فروزانند که هماره در آسمان و معارف دینی حوزه های علمیه ایران و جهان میدرخشند. « نوشتۀ های حضرت آیت الله میرزا محمّد علی معزی دزفولی قدّس سرّه ، قطره ای از دریای فضل وی می باشد.
آثار علمی، فقهی، اجتماعی، فرهنگی و …. این عالم ربانی ، ایشان را به عنوان یکی از چهرههای برجسته علمی، فقهی کشور در دوران معاصر یاد کرده است در خلق بسیاری از آثار دارای ابتکارات و نوآوریهای قابل توجهی بودند و به فرهنگ و میراث تشیع یک غنای گسترده ای بخشیدند.